In de rubriek “Limburgse Paarden Kracht” spreken we regelmatig kort met ondernemers, organisatoren, sporters, verenigingsbestuurders, enzovoorts over hoe zij ervoor staan en waarom “het paard” zo belangrijk voor ze is. Dit keer aan het woord: Nicole Den Dulk. Als paralympisch dressuur amazone ziet het jaar 2020 er anders uit dan verwacht. Maar dat betekent zeker niet dat ze stil zit!

Vraag 1: Hoe is de impact van de Corona-ontwikkelingen op dit moment voor jou als amazone?

“Als Limburgse amazone woon ik net over de grens in België terwijl mijn paarden in Nederland staan. Het was in het begin dus best even spannend om elke dag de grens over te komen voor de training van mijn paarden. Met hulp van NOC*NSF hebben we een soort ‘toegangsbrief’ opgesteld, waarmee ik elke dag de grens over mocht. Wat dat betreft hebben de corona-maatregelen dus weinig impact gehad. Ik zag het niet zo snel gebeuren dat de Olympische Spelen door zouden gaan, dus we zijn direct begonnen met de trainingen anders in te delen. We maken af en toe een bosrit of doen wat licht galopwerk, om zo toch lekker bezig te blijven en het leuk afwisselend te houden voor de paarden. Inmiddels zijn we ze langzaam weer aan het klaarmaken voor de eerste oefenwedstrijd die eraan zit te komen.”

“De situatie waar we ons in bevinden is allesbehalve leuk en ik ken best een aantal personen die ziek zijn geworden en zelfs overleden zijn aan het corona-virus. Ik was dus van begin af aan heel strikt in wie ik toeliet in mijn bubbel. De afgelopen weken reed ik naar stal en weer terug naar huis en ben ik verder nergens geweest. Het voordeel is dat mijn instructrice, Joyce Lenaerts, ook een goede vriendin van mij is. Dus op stal kon ik naast de paarden trainen ook af en toe mijn hart luchten en gezellig kletsen!”

Vraag 2: Kunnen we iets leren van de huidige situatie?

“Het is voor mij elke dag weer een cadeautje om in goede gezondheid samen met mijn instructrice, bezig te zijn met de paarden. Na mijn ongeluk ben ik me er al bewust van geworden hoe goed we het eigenlijk hebben; een prachtige natuur en fantastische dieren om ons heen. Maar de tijd waarin we nu leven dikt het nogmaals aan. Je gaat alles wat je hebt echt nog meer waarderen!”

Vraag 3: Wat is het eerste wat je gaat doen, zodra we het normale leven weer kunnen oppakken?

“Ik stond 1 juni niet als eerste in de rij om een terrasje te pakken, maar ik heb wel veel zin om met mijn vriendinnen ergens gezellig een kop koffie te drinken en bij te kletsen. Al zou dat van mij ook lekker in mijn tuin mogen. Daar geniet ik ook ontzettend van! Verder zijn er in mijn woonplaats een aantal hele leuke tentjes, waar ik binnenkort graag wil gaan eten om hen natuurlijk ook te steunen.”

Vraag 4: Wat is volgens jou de kracht van de Limburgse paardenwereld?

“Het maakt niet uit met wie uit Limburg je praat, iedereen is trots op de Limburgse paarden, de evenementen en de Limburgse ruiters. Deze provincie telt heel veel mensen met liefde, passie en ideeën om de paardensport in Limburg te blijven ontwikkelen.”

Vraag 5: Waarom is “het paard” belangrijk voor jou?

“Paarden zijn belangrijk voor mij, omdat het me onafhankelijkheid geeft. Als ik zie wat ik op een paardenrug kan doen, krijg ik nog steeds tranen in mijn ogen. Daar trainen we natuurlijk hard voor, maar het geeft elke dag weer zo’n bijzonder gevoel! De band die je met een paard kan hebben is heel speciaal. Ze weten bijvoorbeeld dat ze voorzichtig met mij moeten zijn, hinniken als ik aan kom op stal en kunnen kleine dingen doen waardoor ze laten zien dat ze mij herkennen. Paarden zijn niet weg te denken uit mijn leven!”

Op de hoogte blijven van alle artikelen? Volg ook onze Facebookpagina!